What is in a name ? A Responsible Tourism Debate

What is in a name ? 

Yes. There is something in a NAME. 

I happened to encounter this question many times especially in connection with my PhD work; from my proposal defense to the very last day. 

Yesterday, I happened present the mentioned theme in front of a panel consists of four former vice chancellors, three historians and  one principal secretary from the Government of Kerala. The question asked by the panel chair was What responsibility are saying with the so called concept "Responsible Tourism (RT)", while mentioning on KUMARAKOM-the Global RT Lab and the RT Destination by UNWTO and boasting on. Subsequently, I felt like the entire panel is showering embarrassment up on me, being the Chair was a native of Kumarakom and bear all the burnt of Tourism especially the catastrophic environmental consequences. Even-though I felt the same even when running pillar to post as part of my research study, how could I dare to disown an ideologue I studied and explored for the last seven years. My humble, simple and profound propaganda only deteriorated the circumstances. As a bolt from blues, another eminent panelist put the last nail to my coffin asking are you trying dressing the window with jargon which exists only in concepts. The laughter followed of intellectual think tanks still grills my ears.  I had to push off anyway with utter despair. 

While on the way back to my town, I was pondering over. Near to me a gentle man with great gestures wished me. He was a senior official in an MNC in to food and beverages. While progressing our conversation I inquired about a well known brand which has been disappeared from the market a few years ago. To my surprise, the product is still in the market with same content but with a different NAME and with a more market share. He strategically pointed out the ideology of theirs, mushrooming same product under different brands in order to survive business even-if the one is falling down. 

My gut feeling again popped up an answer to the questions of the eminent panelists. Many NAMES at a time to rebrand, restart, and revive. Old wine in a new bottle to create new legends. ECO TOURISM, GREEN TOURISM, SUSTAINABLE TOURISM, RESPONSIBLE TOURISM, NATURE TOURISM AND SO ON. 

When government spends crores of rupees for same purpose under different names; time has exceeded to converge and integrate same concepts owned my many fathers ! 

Click below to see more on Responsible Tourism Debates

http://fillthelacuna.blogspot.com/2018/10/responsible-tourism-sustainable-tourism.html

 (The writer is a Ph.D in Management and an independent researcher)

Responsible Tourism = Sustainable Tourism (Old wine (Sustainable Tourism) in new bottle (Responsible Tourism)

If the question asked by William Shakespeare “what is in a name?” in Romeo and Juliet is repeated, you may be confused at some instances. This is the case of two terms “Sustainable Tourism and Responsible Tourism”.  Both are same, but still we try to spot difference. Though questions pose, a big mantra of survival lies in it. Tourism is all about exploration and needs novelty and innovation to spin revenue. The same is applicable to individual and corporation associated with this industry as well. Here is the truth behind the re-making of sustainable tourism.

*******************

Responsible Tourism is relatively very new and a meaningful term introduced recently to catalyze sustainable tourism destination management. It is promising to see that some States have introduced special programmes under the banner of Responsible Tourism. There is no dual opinion in the fact that the term ‘Responsible Tourism” is more meaningful and quiet familiar to the common parlor, hence became popular. However, the theoretical underpinnings of the concept and its origin are hardly discussed.

Department for Environmental Affairs and Tourism (DEAT) Africa and a team led by Spenceley consist of Relly, Keyser, Warmeant, McKenzie, and Mataboge have the credit of developing, designing, and discussing the concept responsible tourism initially. Responsible Tourism Manual for South Africa published in 2002 is likely the first credible document available in this context. At the same year Cape Town Declaration on Responsible Tourism also released. Jost Krippendorf (1987), Harrison & Husbands, (1996), and (responsibletravel.com, 2004) were also hinted it in various contexts. The Kerala declaration on Responsible Tourism came out in 2008. Factually, the Kerala initiative was modeled after the successful women empowerment scheme of the state of Kerala ‘Kerala Sate Poverty Eradication Mission’ widely known as “Kudumbasree”. The concept of sustainable tourism coined during 1980s after the Brundtland Report[a] specifically began in the early 1990s with Edward Inskeep (1991) who defined five main criteria for sustainable tourism, which later accepted by UNWTO. To call a spade a spade, Responsible Tourism initiatives of Kerala is the single initiative in this line among a very few in some corners of the globe.

Theoretically, Responsible Tourism and Sustainable Tourism are same and are founded on the triple bottom-line principle.[1] (2), means bringing positive social environmental, and economic impacts to destination.  The similarity is seen while comparing the official criteria developed both for Responsible Tourism [3),  and Sustainable Tourism [4) . Specifically,

1. The edifice of sustainable tourism built on social, environment and economic dimensions. Similarly Responsible Tourism aims at social and economic development and is emphasizing on minimizing negative impacts.
2. Community is at the Centre of both concepts and grass root level intervention is also envisaged
3. Local ownership especially local government is at the steering role to drive the initiative
4. Theoretically, environment, society, and economy have equal importance. Practically, sustainable tourism is projected as an environmental conservation initiative and responsible tourism as a community development scheme through strategic interventions at economic front. The argument cannot be summarily rejected that responsible tourism couldn’t progress in the environmental dimension at destinations.
5. Even the concept of ‘Green’ cannot be limited at the environmental dimension as the term has wide meaning these days. Hence, ‘Green Tourism’ also has great resemblance to other concepts in this direction.  

“The concept of sustainable tourism has been discussed in Kerala since its origin. However, its implementation is termed as 'Responsible Tourism Initiative'. There is no difference between Responsible Tourism and Sustainable Tourism” says Dr. K. Ravi, academic expert of Kerala Tourism and a member of State Level Responsible Tourism Committee (Former Consultant, Common Wealth Secretariat, London). Dr. Ravi is a lead figure in the development of sustainable tourism policies of Kerala.  Interestingly, Thekkady - a leading sustainable tourism destination from 80s bagged first rank in the Responsible Tourism Scoring done by an agency Green Life India Innovations.

A study conducted among 493 local residents of three responsible tourism destinations in Kerala namely Kovalam, Kumarakom and Thekkedy invariably proved that theoretical underpinnings of both the concepts are same. While correlated the indicator of Responsible Tourism and Sustainable Tourism, it was found more than 80% similarity or 0.8< Variance Explained. The indicator were subsumed under Social, economic, cultural and environmental dimensions after a through literature survey and expert consultations (academic, practice and filed animators).

This may be the reason responsible tourism has only a very few takers and why researches in the area of responsible tourism is very limited. For the sake of interest we may call Sustainable Tourism is theory and Responsible Tourism is practice though quite unreal. In a way, it’s a debate of difference pertaining to concept, theory or practice. However, very interestingly a recent study coined a new term “responsustable tourism” - is suggested to join two existing terms and demonstrate that the current understanding of responsible tourism behavior is based on the concept of sustainable tourism. “Charter for Sustainable and Responsible Tourism” (TSG, 2012) is also established to debate further.

Let's continue the discourse so that more can get leverage. May this marketing exercise help many to build their own kingdom of legacy.

 (The writer is a Ph.D in Management and an independent researcher).

പേരെന്റ്സ് മീറ്റിംഗുകളിൽ

ഏകദേശം പതിനഞ്ചു വർഷം പിന്നിട്ടിരിക്കുന്നു. ഞാൻ പന്ത്രണ്ടു വർഷം പഠിച്ച എൻ്റെ  വിദ്യാലയത്തിൽ ഒരു അതിഥി ആയി ഞാൻ എത്തിയിരിക്കുകയാണ് . ഈ മാസത്തെ പന്ത്രണ്ടാമത്തെ പേരെന്റ്സ് മീറ്റിങ്ങിലാണ് സംസാരിക്കുന്നത് . എന്നെ ഏറെ സ്വാധീനിച്ചത് അവിടുത്തെ അധ്യാപകർ തന്നെയാണ് . ഒരു പക്ഷെ പലപ്പോഴായി നാം തന്നെ വിമർശനമുനയോടെ ചോദിക്കാറുള്ള ചോദ്യം ഇത്തവണ ഉത്തരരൂപേണ പറഞ്ഞത് സ്വാഗത പ്രസംഗം നടത്തിയ എക്കണോമിക്സ് അധ്യാപകൻ ജോസ് സാർ ആണ്. "നിങ്ങളെല്ലാം അടയ്ക്കുന്ന നികുതി പണം കൊണ്ടാണ് ഞങ്ങൾക്ക് വൻ തുക മാസ ശമ്പളമായി നൽകുന്നത്. ഒരു രക്ഷാകർത്താവ് അല്ലെങ്കിൽ വിദ്യാർത്ഥി എന്നതിനോടൊപ്പം ഒരു നികുതി ദായകൻ എന്ന നിലയിൽ കൂടി നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ വിലയിരുത്തണം. തെറ്റുകൾ തിരുത്താൻ ഞങ്ങൾ സന്നദ്ധരാണ്. ഒരു കൂട്ടായ പ്രവർത്തനം വിജയത്തിന് അനിവാര്യമാണ്. ഇനി മുതൽ രക്ഷകർത്താക്കൾ രണ്ടു പേരും കൂടി മീറ്റിംഗിന് കടന്നു വരൂ. നിങ്ങളുടെ കുട്ടികളിൽ ഞങ്ങൾ അത്ഭുതം സൃഷ്ടിക്കാം". അത് ഒരു വെല്ലു വിളിയായിരുന്നു.

പേരെന്റ്സ്  മീറ്റിംഗുകളിൽ ഞാൻ പൊതുവെ കാണാറുണ്ട്. ഇപ്പോഴും വിരലിൽ എണ്ണാവുന്ന  ആളുകൾ ആണ് വന്നു ചേരുക. ഒരു പക്ഷെ ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടു അറ്റവും കൂട്ടി മുട്ടിക്കാനുള്ള ബദ്ധപ്പാടിൽ സാധിക്കാതെ വരുന്നതാകാം. കുറ്റം പറയാൻ ആകില്ല. സ്‌കൂളിൽ വിട്ടാൽ ബാക്കിയെല്ലാം അദ്ധ്യാപകരുടെ ഉത്തരവാദിത്തം ആണ് എന്ന് ധരിക്കുന്നവരും ഉണ്ട്. തിരുത്താൻ ശ്രമിക്കുന്ന അധ്യാപകർ ക്രൂശിക്കപ്പെടുന്ന സംഭവങ്ങൾ പലതും നാം വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. "മാതാപിതാക്കളുടെ സഹകരണവും മനസ്സിലാക്കലും ആണ് ഇന്നിന്റെ ആവശ്യം . അത് മനസ്സിലാക്കി പ്രവർത്തിക്കുന്നവർ നല്ല വ്യകതിത്വങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു". പ്രിൻസിപ്പൽ ഗീത ടീച്ചർ പറഞ്ഞു വച്ചതു ഇതാണ്.

ഏതാനും നാളുകൾക്ക് മുൻപ് ഞാൻ ഒരു സ്‌കൂളിൽ ചെല്ലുകയുണ്ടായി . ഏകദേശം അറുപതു വയസ്സ് തോന്നിക്കുന്ന ഒരാൾ അധ്യാപകന്റെ മുൻപിൽ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് പറയുകയാണ്. "അവന്റെ ഫോൺ തിരികെ കൊടുക്കണം. അവൻ വിഷമിക്കുന്നത് എനിക്ക് കാണാൻ വയ്യ". സ്‌കൂളിൽ ഫോൺ കൊണ്ട് വന്ന് വേണ്ടാതീനങ്ങൾ കാണിച്ചതിന് അധ്യാപകൻ ഫോൺ പിടിച്ചു വച്ചതാണ്. പോകുന്നതിനു മുൻപ് ആ പിതാവ് ഒരു കാര്യം കൂടി പറഞ്ഞു "സാറെ ഞാൻ വന്ന കാര്യം പറയണ്ട. ഫോൺ വിളിച്ചു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി. അവനു വിഷമം ആകും". ഒരിക്കൽ ഒരു വിദ്യാർത്ഥിയുടെ പിതാവിനെ കാണാൻ ഇടയായി . അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകൻ ക്‌ളാസിൽ സമയത്തിന് വരാത്തതിനെക്കുറിച്ചു ചോദിച്ചു. "സാർ , ഞങ്ങൾക്ക് പറയാൻ പേടിയാ. അവൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്താൽ...ഇപ്പോൾ നമ്മൾ പലതും വായിക്കുന്നില്ലേ . സാർ ഒന്ന് ഉപദേശിക്ക് ". തിരുത്തലുകൾ ആവശ്യമാണ് . തിരുത്തേണ്ട സമയത്തു തിരുത്താൻ മടിക്കരുത്. ഒപ്പം ജോസ് സാർ പറഞ്ഞതിനോട് ചേര്ത്തു എഴുതട്ടെ "എനിക്ക് തിരുത്താൻ സാധിക്കാത്ത തെറ്റ് വേറൊരാൾ തിരുത്താൻ ഞാൻ ഒരിക്കലും പറയാറില്ല". എപ്പോഴും ഓർക്കുക നാം നമ്മുടെ കുട്ടികൾക്ക് കാണപ്പെടുന്ന ദൈവമായിരിക്കണം., മാതൃക ആയിരിക്കണം.

ഒരു കാര്യം മറക്കരുത്.  തിരുത്തലുകൾ നല്ലതാണു എന്നാൽ അതിനേക്കാൾ ഗുണം ചെയ്യുന്നതാണ് പ്രോത്‌സാനം. ഏതാനും ആഴ്ചകൾക്ക് മുൻപ് , ഒരു സ്‌കൂളിൽ അസാപിന്റെ (നൈപുണ്യ വികസന പദ്ധതി)വിലയിരുത്തൽ പ്രോഗ്രാം നടക്കുകയായിരുന്നു. ഒരു കുട്ടി വികാരാധീനനായി പറഞ്ഞത് ഇപ്രകാരമാണ്. "എനിക്ക് അസാപിൽ  ചേരണം എന്ന് വലിയ ആഗ്രഹം ആയിരുന്നു. എന്നാൽ 'അമ്മ സമ്മതിച്ചില്ല. നിനക്ക് രാവിലെ എല്ലാം നേരെത്തെ പോകേണ്ടി വരില്ലേ, ബുദ്ധിമുട്ടാകില്ലേ മോനെ എന്നെല്ലാം പറഞ്ഞാണ് നിര്‌സ്താഹപ്പെടുത്തിയത് . ഒരു പക്ഷെ തെറ്റായിരിക്കാം, എങ്കിലും ധിക്കാരപൂർവ്വം എന്ന വണ്ണം ഞാൻ അമ്മയെ നിർബന്ധിക്കുകയായിരുന്നു . എന്ന് എന്റെ തീരുമാനം വലിയ ശരി ആണ് എന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി". നമ്മുടെ കണ്ണ് തുറപ്പിക്കുന്ന വാക്കുകൾ ആണ് അവൻ പറഞ്ഞു തീർത്തത്. കുട്ടികൾ പറയുന്നത് എല്ലാം അംഗീകരിക്കണം അല്ലെങ്കിൽ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കണം എന്നല്ല. എന്നാൽ എന്ത് വേണം എന്ത് വേണ്ട എന്ന് നാം മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കണം. രക്ഷാകർതൃയോഗങ്ങൾ ഇതിനു വളരെ സഹായകം ആകും.

കോമേഴ്‌സ് അദ്ധ്യാപികയായ ആഷാ ടീച്ചർ ആണ് നന്ദി പറഞ്ഞത്. "ഞാൻ എന്റെ പഴയ കാലങ്ങളിലേക്കു ഒന്ന് തിരിഞ്ഞു നോക്കുകയായിരുന്നു. ഞങ്ങളെല്ലാം വളരെ അധികം തുകയും സമയവും എടുത്താണ് അസാപ് പോലെയുള്ള പദ്ധതികൾ നൽകുന്ന ഗുണങ്ങൾ സ്വായത്തം ആക്കിയത്. ഇത് എല്ലാവരും പ്രയോജന പെടുത്തണം". ഒരു മാതാവ് പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെയാണ് "ഇത്രയും നല്ല ഒരു സംരഭം ആണ് അസാപ് എന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഇവൻ ഇങ്ങനെയൊന്നും അല്ല പറഞ്ഞത്. എന്റെ മോനെ എന്തായാലും ചേർക്കണം".

തികച്ചും സന്തോഷം നിറഞ്ഞ അനുഭവത്തോടും മനസ്സോടും കൂടെയാണ് ഞാൻ എന്റെ പൂർവ്വ വിദ്യാലയത്തിൽ നിന്ന് തിരികെ പോന്നത്. രക്ഷാകർതൃയോഗത്തിനു കടന്നു വന്ന എല്ലാം മാതാപിതാക്കളും തങ്ങളുടെ മക്കളെ അസാപിൽ ചേർക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു എന്ന ചാരിതാർഥ്യം. എന്റെ മുറ്റത്തെ വിദ്യാലയം ഏറ്റവും മികച്ചതും ആത്മാർതഥായുമുള്ള ഗുരുനാഥരാൽ  നിറഞ്ഞതാണെന്ന് തിരിച്ചറിവും സന്തോഷവും . എന്നാൽ എന്റെ ഗ്രാമത്തിലെ ആരെയും ഞാൻ അവിടെ കണ്ടില്ലല്ലോ എന്ന നിരാശയും.

രാവി ലാൽ, ഡാൽമിയ, മരിയ, മിനി ഇനീ അധ്യാപകരോടൊപ്പം .
(ഡോ : പോൾ വി മാത്യു, പൂർവ്വ വിദ്യാർത്ഥി, പൂത്തൃക്ക സ്‌കൂൾ )

Magic of Memory

Magic of Memory

I usually ask students to recollect lessons of their yesteryear classes. Many couldn’t. Classrooms, ventilators, walls, and living things are in their crystal memory, but the crux is in a foggy state or in vague memory. When we read it in the pretext of our indomitable brain power, its quiet amusing. Paul Reber, professor of psychology at Northwestern University says the brain’s memory storage capacity is something closer to around 2.5 petabytes (or a million gigabytes). If your brain works like a digital video recorder in a television, 2.5 petabytes would be enough to hold three million hours (more than 300 years) of TV shows. Here is the magic of learning. The fundamental understanding of, learning is for a life time and not for academic scores has to be instilled amongst our students to create a resilient environment for learning.

We often confuse memory with learning. Memory is related to but distinct from learning. Learning is the acquisition of knowledge or skill and memory is the expression of what you’ve acquired; if acquisition occurs instantly, that’s making a memory (APA). Memory is a brain-wide process often referred as distributed processing, a set of encoded neural connections in the brain stored as scattered and the same has to be reconstructed to recollect.

It is equally important to understand the difference between understanding and remembering. It is wrong to perceive that we remember information if we understand what the teachers say or what we read. Beyond understanding, a prerequisite of making learning sustained is our intensity of engagements in activities that will lead to the storage and ultimate retrieval of relevant information from long-term memory.

Historically, VAK Learning Styles and the Learning Pyramid are widely accepted as the common methods of learning. The Visual-Auditory-Kinesthetic (VAK) learning styles model was developed by psychologists in the 1920s classified the ways people learn. The VAK learning Style uses the three main sensory receivers Vision, Auditory, and Kinesthetic to determine a person’s dominate or preferred learning style. Later in 1946, Edgar Dale of the National training Laboratories in Betel, Maine developed the Learning Pyramid or Cone of Learning eventually became the founding pillar of learning. It illustrates that active participation in the learning process results in a higher retention of learning.  We will wonder too see the very recent ground work of Lewis Howes called MOM System reiterate our focus on experiences in learning. He says “better memory comes down to three things: motivation, observation, and mechanics, MOM”. 

Experiential Learning

Activity oriented or experiential learning has decisive outcomes both in memorising and producing desired results.  It is evident that new initiatives and schemes of government in education sectors are activity centred and practical oriental. For instance, Sarva Shiksha Abhiyan (SSA) operationalized by Government of India in 2001. The same was rooted in founding philosophies of District Primary Education Programme (DPEP), an initiative by the Government of Kerala in1993. Launched in 2012, Additional Skill Acquisition Programme (ASAP), a new initiative of the department of higher education gives thrust on activity based learning. The entire edifice of ASAP Foundation Module (Communication & IT skills Training) is built on the concept gamification. Simply, the process of adding games or game like elements to something (such as a task) so as to encourage participation (Merriam-Webster). Encouraging students to engage in discussions, involved in practical components and even offer platforms to teach others. Specifically, it includes Creative Teaching, Audio & Video Tools, “Real-World” Learning, Brainstorm, Classes Outside the Classroom, Role Play, Introduce Lessons Like a Story, Storyboard Teaching, Stimulating Classroom Environment, Welcome New Ideas, and Puzzles and Games. Trainers are also trained to handle game based modules. Aid of technology enables conducive environment for active learning and thereby creating long term memory. Our experiences with ASAP invariably proved that learning becomes easy and capable for sustainable retention when students are involved in the process and technological aids are utilized productively. It further calls for similar pedagogy for fostering new age learning methodologies.

Let’s delve into the art of memorising learnings.

Technique of Memorizing

We often are envious about some people revitalize past memories especially dates, names, facts etc. even some genius set records in memorizing. For instance, the longest sequence of objects memorized in one minute is 50 and was achieved by Mrunali Gouri Kodhe (India) in Nagpur (2017), David Andrew Farrow is a two-time Canadian Guinness World Record Holder for Most Decks of Playing Cards Memorized in a Single Sighting. A fantasy of Eidetic or photographic memory!  Needless to say, they use certain techniques to memorize things.

It is a usual agreement that we remember things better and remember them longer when we adopt semantic encoding. In a way our memory depends on our ability to connect and precision of coding in terms of audio and visual effects. 

Repetition and Recitation are often blamed as outdated concept of memorizing; but it has umpteen followers and being practiced widely.                  

The scientific fact is that our short-term memory needs to be activated multiple times in order to increase its durability. When we repeat, a certain number of neurons are getting activated.  The more times they repeat an action, the more dendrites grow and interconnect, resulting in greater memory storage and recall efficiency. The Hermann Ebbinghaus learning curve estimates that only 21% of information we learnt is retained after one month of learning. Spaced repetition technique is often referred as a panacea to forgetting.

Organizing things is of paramount importance. The chunking technique is grouping items, finding patterns in them, and organizing the items. In cognitive psychology, chunking is a process by which individual pieces of information are bound together into a meaningful whole (Neath & Surprenant, 2003).  Further, "Mnemonics" refers to any system or device designed to aid memory–usually, patterns of letters, ideas, or associations, such as ROYGBIV to remember the colors of the rainbow.

Mind palace/ method of loci is the Sherlock of style of memorizing things. In this technique the subject memorizes the layout of some building, or the arrangement of shops on a street, or any geographical entity which is composed of a number of discrete loci. This is also known as memory journey, memory palace, or mind palace technique. The link, mind map, tree, acronyms, acrostic, rhyme-keys, key words, storytelling, image-word association, chaining, detailing, visualization, dramatizing, single lining, hand copy, walking, cheat sheet are the age old techniques to memorize things.

Above all, nutritious diet, warmth of exercise and good sleep are inevitable for sharp memory. Psychologist Nicolas Dumay argued that good sleep not only protect our brains from forgetting memories but also helps us retrieve memories better. Researchers found that taking a nap of about 45-60 minutes immediately after learning something new could boost your memory 500%. Supply of oxygen to brain and metabolism catalyse our memory. The National Institute on Ageing observed that aerobic exercise, such as running, is linked with improved memory. Exercise such as this triggers high levels of a protein called cathepsin B, which travels to the brain to trigger neuron growth and new connections in the hippocampus, an area in the brain believed to be critical for memory.

Rather than processing heap of information, micro learning facilitates memorizing and lifelong learning. Mobile learning enables convenience, mobility and virtually enabled understanding which has great probability of retention. Mushrooming of virtual reality kits, learning apps, online tutoring, 3D dimensional techniques, Live scribe smart pen, HP ink cartridges are the visible examples of this pattern of effective learning. Also, exploration into new strategies like Computational Thinking, Crossover Learning, Embodied Learning, Stealth Assessment, and Analytics of Emotions has to be mulled over. It is the need of the hour to probe deeper in this direction.

Industry 4.0 compels us to compete with technologically driven enterprising resources. Time has risen to devise new tools and techniques expediting the process of learning and capacity   of human brain to capture, effectively process data, retain and recollect with more speed and accuracy. It seems a matter of survival even a fallacy revolves around.  

Exam Smiley

Exam Smiley

Walk in to the exam hall with a fearless mind

This is the time of exam! Many are at the clutch of exam fear. Exam phobia is common and almost all have experienced the heat of exam.  This is mainly due to either the lack of preparation or unwanted anxieties on results. Peer and parental pressure, parents’ expectations and ever increasing competition, low motivation levels, lack of preparation and planning also may worsen the situation.  It is a stark truth that fear leads to underperformance, especially to those who deserved good results.

Here, let’s see how to overcome the fear of exam.

Plan your Time

Time is an investment. Always ask yourself, how do I spend my time? Remember that time and tides never waste for none. The time you spent or wasted will never come back. Time wasted is wasted. Intelligent students use their time wisely and get leverage from their investment on time. Manage your time, keep a time table and allocate your time for all essential things. Above all, stick on to your time table.

Revise regularly

Do you need to wait to study till the exam dates are announced? Many students make this mistake! They just wait and wait until around a couple of months are left before the exam begins! By that time, syllabus/portion will have piled upon them. This makes exam preparation a stressful activity. Many ends up at the juncture of giving up. Ultimately it results in exam fear. Keep in your mind “there is no short cut to memorise; revise, revise and revise. More you revise more you remember and retain.

Familiarize with your Exam Paper

Get a sample question paper and be familiarized with the pattern of question paper. Never be hesitated to take sufficient mock tests.

Give Time for leisure

Don’t forget to find time for rest and leisure. Understand that your brain also has some level of receptivity. Inputs beyond an extent may harm your brain. It is unwise to study for hours at a stretch. If your concentration does not last for a full hour, you should take 10 to 15 minute breaks throughout your study sessions. Try taking a 15 minute break every hour. It is advisable to walk, travel to a natural bounty place and feel relaxed.

Sleep Well

Proper sleep is very vital for winning the exam. A minimum of 7 hours a day is inevitable for a student. You can concentrate well in the morning then do most of your studying before lunch, not late at night when you can’t concentrate. If you can study at night then study at later half of the day, but go to bed at reasonable hour and get enough sleep. Remember the saying “Early to bed and early to rise, makes a man healthy, wealthy, and wise”.

Keep electronic gadgets away

Keep at a bay all the electronic gadgets like computer, mobile, television etc. and concentrate on your studies. Needn’t to be distracted by the rings of whatsapp, facebook and other social networking platforms.

Share and Multiply

Nothing wrong in go for group study or forming study circles. It is not reducing but multiplying while you share. It is an act of juxtaposing; the area you weak will be compensated by other and the domain you are strong can be helpful to others. This is an art of achieving synergy.

Trouble Shooter

Never hesitate to ask help and seek support. Reach your teacher or an expert when you are stumbled with doubts. Consult a psychologist if you are overstressed. It is equally good to have a mentor or guide. Above all find a friend and a comforter in your parents.

Stop Comparing

All human beings are unique and different. A good singer not necessary to be a good artist and a good writer not necessary to be a good orator. Likewise, you are not equal to your counterpart in all respects. Believe in yourself, nurture your talent and be a winner in your area of interest/expertise.

Think Positive and B+

Be a person of positivity and be optimistic. If you always imagine and anxious about failures, you will be a failure. But if you dream and visualise success, you will be successful.

Physically Agile

Never forget to keep your body fit and agile. Mind and body are connected. Good physical exhaustion and exercise will make your rate of metabolism high and brain very bright. Set apart at least 30 minutes a day for physical exercises, yoga and meditation. 

Eat Healthy

Avoid high-fat and high-sugar foods. These will only increase your stress levels. Instead, go for plenty of fruits and vegetables, whole grains, and lean proteins like fish.  Avoid caffeine. Drinking coffee, tea, energy drinks, and other highly-caffeinated beverages can actually make you more anxious or nervous before an exam, which leads to poorer performance. Eating dark chocolate which is over 70% cocoa fights the exam stress hormone cortisol and has an overall relaxing effect on the body. Plus chocolate releases endorphins which act as a natural stress fighter.

At the Exam Day

·           Wake up early so that you do not need to rush through having breakfast and get ready

·           Verify once again the subject, venue and time of the exam

·           Have a balanced breakfast

·           Before leaving home, check that you have everything that you will need – ID, stationery etc.

·           Reach exam hall at least 30 minutes early. Never wait for the last vehicle to catch

·           There are people around who are panicking, avoid them.

·           Go to the toilet before the exam starts.

At the Exam Hall

o    Assure that your handwriting is legible and the presentation is good

o    Use appropriate headings and subheadings, diagrams, flowcharts etc.

o    Remember to write your name/Register Number on the exam paper.

o    Manage your time after a quick scan of the question paper. Never write too much and eating away your time

o    Start answering the questions that you feel most confident about which will make you more comfortable

o    If your feel blank, just start writing anything and you will soon start remembering more details.

o    Don’t be afraid to ask the examiner if you are not clear on a question

o    Review your answers before handing back the paper

After the Exam

Stay calm, you have done your homework and have nothing to fear! No need to anxious about the results and answers written. Prepare well for the next exam

Good Luck!

Dr.Paul V Mathew

ഓടുന്നതിനു മുമ്പേ തളരുന്നവർ

ഓടുന്നതിനു മുമ്പേ തളരുന്നവർ

ബാല്യം നിലയ്ക്കരുത് 

പരീക്ഷ ഒഴിവാക്കാൻ സുഹൃത്തിനെ കുത്തി കുലപ്പെടുത്തുക, തട്ടിക്കൊണ്ടു പോയതായി നാടകം കളിക്കുക; പലരും ആശ്ചര്യത്തോടെയാണ് ഇത് വായിച്ചത് .  ഈ സംഭവം നടന്നത് കോളേജിൽ അല്ല, മറിച്ച് പ്രൈമറി സ്കൂൾ വിദ്യാർഥികൾ ആണ് ഈ കൃത്യം നിർവ്വഹിച്ചത് എന്നത് ചിന്തിപ്പിക്കുന്നതാണ്. നമുക്ക് എവിടെയാണ് തെറ്റ് പറ്റിയത് ? എൻട്രൻസ് പരീക്ഷകൾക്ക് പഠിക്കുന്നവരും ഐ ഐ ടി , ഐ ഐ എം പോലുള്ള മികച്ച സ്ഥാപനങ്ങളിൽ പഠിക്കുന്നവരും ആത്മഹത്യയ്ക്ക് കീഴടങ്ങുന്നതും   അപൂർവമല്ല. വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് പരീക്ഷപേടി ആണ് എന്ന അനുമാനത്തിൽ വിരാമം ഇടാൻ പറ്റുന്ന ഒരു ചോദ്യം മാത്രം ആണോ ഇത്? കേരളസമൂഹം ഈ വിഷയം ചർച്ച ചെയ്യേണ്ടതാണ് . കുട്ടികൾക്ക് പഠനം മടുപ്പാകുന്നത് അധ്യാപകരുടെയും മാതാപിതാക്കളുടെയും നിരന്തര നിർബന്ധങ്ങളും അമിത പ്രതീക്ഷകളും ആണ്. യന്ത്രങ്ങൾക്ക് ഓയിലും ഇന്ധനവും കൊടുക്കുന്നതുപോലെ മക്കൾക്ക് ബൂസ്റ്റും കോംപ്ലാനും കൊടുത്തു മാർക്ക് ഉണ്ടാക്കാമെന്ന് കരുതുമ്പോൾ തളർന്നു പോകുന്നത് പിഞ്ചു മനസ്സുകളാണ്. നിർബന്ധങ്ങളും നിബന്ധനങ്ങളും അല്ല താല്പര്യവും പ്രോത്സാഹനവും ആണ് മുൻഗണന ആകേണ്ടത്. 

"പരീക്ഷയിൽ മാർക്ക്‌ നേടിയില്ല എങ്കിൽ ജീവിതത്തിൽ തോറ്റുപോകും" എന്ന ധാരണ നാം അറിയാതെ തന്നെ നമ്മിൽ രൂഢമൂലം ആയിരിക്കുന്നു. ഉന്നത വിദ്യാഭ്യാസത്തിനായാലും ജോലിക്കു ആയാലും മാർക്ക് ഒരു നിർണ്ണായക ഘടകം ആണെന്നത് വിസ്മരിക്കാൻ വയ്യ. എന്നാൽ പരീക്ഷയിൽ മാർക്ക് നേടിയാലും ജീവിതത്തിൽ അനേകർ തോറ്റു പോകുന്നുണ്ടെന്നതും പരീക്ഷയിൽ മാർക്ക് നേടാത്തവർ ജീവിതത്തിൽ വിജയിക്കുന്നുണ്ടെന്നതും നാം മനഃപൂർവ്വം മറന്നു കളയുന്നു. 

നമ്മുടെ കുട്ടികൾ ജീവിതത്തിൽ തോറ്റു പോകരുത് . അദ്ധ്യാപകർക്കും മാതാപിതാക്കൾക്കും ബ്രഹുത്തായ സ്വാധീനം ചെലുത്താൻ സാധിക്കുന്ന ഒരു മേഖലയാണിത്. അമിത പ്രതീക്ഷകൾ, അടിച്ചേൽപ്പിക്കൽ നയം, താരതമ്യം ചെയ്യൽ, പ്രോത്സാഹനം നൽകാൻ മറക്കുക ഇവയെല്ലാം കുട്ടികളെ വല്ലാതെ തളർത്തി കളയുന്നു.

അഭിരുചി/താല്പര്യം എന്താണ് ? 

മക്കൾ ഡോക്ടർ, എഞ്ചിനീയർ, ഐ എ സ് , ഐ പി സ് , സി എ ആകണം എന്ന നിര്ബന്ധ ബുദ്ധിയുള്ള മാതാപിതാക്കൾ ഉണ്ട്. നല്ലതു തന്നെ. എന്നാൽ അവർക്ക് അതിൽ താല്പര്യം ഉണ്ടോ, അഭിരുചിയുണ്ടോ, അതിനുള്ള കഴിവ് ഉണ്ടോ എന്നൊന്നും ചിന്തിക്കാതെ അമിതപ്രതീക്ഷയും, അഭിരുചിക്കും താല്പര്യത്തിനു വിരുദ്ധമായി നിര്ബന്ധ ബുദ്ധിയോടെ പ്രവർത്തിക്കുമ്പോൾ അപകടം പതിയിരിക്കുന്നു. കുട്ടികളുടെ താല്പര്യവും അഭിരുചിയും കണ്ടെത്തണം അതനുസരിച്ച് ഭാവി പരിപാടികൾ തീരുമാനിക്കണം . ചിലപ്പോൾ അതനുസരിച്ച് മുമ്പോട്ടുപോകാൻ പ്രായോഗിക തടസ്സങ്ങൾ ഉണ്ടാകാം. ഉദാഹരണത്തിന് വൊക്കേഷണൽ മേഖലയിൽ തൊഴിൽ തിരഞ്ഞെടുക്കാൻ ആളുകൾക്ക് വൈമുഖ്യം ഉണ്ട്; അത് നമ്മുടെ മനോഭാവത്തിന്റെ പ്രശ്നമാണെന്ന നിലയിൽ ചില ഉന്നത നിലവാരത്തിൽ ഇരിക്കുന്നവർ അഭിപ്രായപ്പെടാറുണ്ട്  എന്നാൽ അവർ ആരും തങ്ങളുടെ മക്കളെ അത്തരം കോഴ്സ് കൾക്ക് വിടുന്നതായി കാണുന്നില്ല.  ഇവിടെ പ്രയോഗികതയാണ് ആവശ്യം. വൊക്കേഷണൽ മേഖല മോശമെന്നല്ല. അത് ബ്ലൂ കോളർ ജോലി എന്ന ധാരണ ശരിയും അല്ല.  ഒരു പ്രത്യേകം മേഖലയിൽ  താല്പര്യം ഉള്ളവർ എന്നാൽ മുന്നോട്ട് പഠിക്കാൻ സാഹചര്യം ഇല്ലാത്തവർ ചെറുതായി തുടങ്ങാൻ ഉള്ള അവസരം ആണിത്. പെട്ടെന്ന് ജോലി വേണം എന്ന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവർക്കും ഇത് ഉത്തമം ആണ്.

പഠനത്തോടൊപ്പം ജോലിയോ, അല്ലെങ്കിൽ ജോലിയിൽ ഇടവേള എടുത്തു പഠിക്കുകയോ ചെയ്യുക എന്ന സങ്കേതം ആശ്രയിക്കാൻ നാം വിസമ്മതിക്കരുത്. അവർക്കു ഒരു പക്ഷെ മറ്റുള്ളവരെക്കാൾ ഉയർന്ന നിലവാരത്തിൽ എത്താൻ കഴിയും. ഇന്ന് എഞ്ചിനീയറിംഗ് ബിരുദ ധാരികളേക്കാൾ ഒരു പക്ഷെ എം ബി എ ക്കാരെക്കാൾ ഡിപ്ലോമക്കാർക്ക് തുടക്കം ശമ്പളം കൂടുതലായി ലഭിക്കുന്നു എന്നത് നാം ഓർക്കണം. ഇങ്ങനെ ഉള്ള അനവധി ആളുകളെ എനിക്കറിയാം. 

എങ്ങനെ തുടങ്ങി എന്നല്ല എങ്ങനെ അവസാനിച്ചു എന്നതാണ് പ്രാധാന്യം.സ്ഫടികം  എന്ന സിനിമയിൽ നായക കഥാപാത്രം നാം കഥപോലെ കണ്ടു കളയരുത്. നായകൻറെ ബാല്യകാലത്തിന്റെ അവതരണത്തിന് വലിയ കാലിക പ്രസക്തി ഉണ്ട്. മക്കളുടെ ഭാവിയെക്കുറിച്ച് ചെറുപ്പത്തിലേ തന്നെ പദ്ധതി ചെയ്യുന്നതിൽ തെറ്റൊന്നുമില്ല. എന്നാൽ നഴ്സ്സറിയിൽ പഠിക്കുമ്പോഴേ സിവിൽ സർവീസ് കോച്ചിങ് വിടുന്ന മാതാപിതാക്കളെപ്പോലെ പ്രായോഗികത കൈവിടുന്നവരാകരുതു  നമ്മൾ. പരീക്ഷകളുടെ സിലബസ് ഉൾപ്പടെ നിരന്തരം പരിഷ്കരണവിധേയം ആയിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നു നാം മറന്നു പോകരുത്. ഇറച്ചി കോഴിയെപ്പോലെ വളർത്തുന്ന ഒരു കുട്ടി എന്റെ ബന്ധത്തിൽ ഉണ്ട്. എഞ്ചിനീയറിംഗ് എൻട്രൻസ് കോച്ചിങ് എന്ന പേരിൽ പത്താം ക്ലാസ് മുതൽ മാതാപിതാക്കൾ തുടങ്ങി, എൻട്രൻസ് എട്ടുനിലയിൽ പൊട്ടി. ഒടുവിൽ അടുത്തു തന്നെ ആളെക്കിട്ടാതെ ഒരു എഞ്ചിനീയറിംഗ് കോളേജിൽ ചേർത്തു. അവിടെയും സ്ഥിതി വ്യത്യസ്തം ആയിരുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ ഐ എ സ് കോച്ചിങ് ആണ് . വേണ്ടവിധം മറ്റുള്ളവരുമായി മിണ്ടാനോ അഭിമുഖീകരിക്കാനോ എന്തിനു ഒന്ന് നേരെ നോക്കാനോ അറിയില്ല. ഇത്തരം കാര്യങ്ങളിൽ മെന്റർസ് , കരിയർ വിദഗ്ദർ , അനുഭവ സമ്പത്തു ഉള്ളവർ എന്നിവരുടെ സേവനം തേടുന്നതിൽ മടി കാണിക്കരുത് . 1) നല്ല പെരുമാറ്റം/ സ്വഭാവം/ മനോഭാവം, 2) ആശയ വിനിമയ ശേഷി (ഇംഗ്ലീഷ് ഉൾപ്പടെ), 3) മികച്ച സമകാലിക പരിജ്ഞാനം (കമ്പ്യൂട്ടർ ഉൾപ്പടെ) , 4) കഠിനാദ്ധ്വാനം/സ്ഥിരോത്സാഹം ഈ നാല് കാര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ ജീവിതത്തിൽ ഒരിക്കലും നാം പരാജയപ്പെടുകയില്ല എന്നതാണ് എന്റെ വ്യക്തിപരമായ അഭിപ്രായം.    ഓർക്കുക ജീവിതത്തിൽ റീടേക്കുകൾ ഇല്ല.

താരതമ്യം വേണ്ട 

അടുത്ത വീട്ടിലെ കുട്ടിയാണ് മാതാപിതാക്കൾക്ക് മാതൃക. വളരെ അപകടകരമായ ഒരു പ്രവണതയാണിത്. മാർക്കിനും പ്രകടനത്തിനും എല്ലാം അവരോട് മത്സരിക്കേക്കേണ്ടി വരുന്നത് ആരോഗ്യകരമല്ല . ഇങ്ങനെ ചെയ്യുന്നവർ തങ്ങളുടെയും അയൽവക്കത്തെ കുട്ടിയുടെയും സാഹചര്യങ്ങൾ വിലയിരുത്തുക. സാമ്പത്തികം, കുടുംബാന്തരീക്ഷം, വിദ്യാഭ്യാസം, പാരമ്പര്യം, കഴിവ്; ഇതൊന്നും എല്ലാവര്ക്കും ഒരേ പോലെയല്ല. നാം നമ്മോട് തന്നെയാണ് മത്സരിക്കേണ്ടത് മറ്റുള്ളവരോടല്ല എന്ന തിരിച്ചറിവാണ് ആദ്യം ഉണ്ടാകേണ്ടത്. പകർത്തെഴുതന്നതിനേക്കാൾ എത്രയോ നല്ലതാണ് സ്വന്തമായി എന്തെങ്കിലും എഴുതുന്നത്. മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്ന് നന്മ സാംശീകരിക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ അതു നേടുക നമ്മുടെയതായ സ്വത്വം സൃഷ്ടിക്കാൻ  മറന്നു പോവുകയും അരുത്. എല്ലാവരുടെയും വഴികൾ വ്യത്യസ്തമാണ് . 

ചിറകു അരിയരുത്

മാർക്ക് എത്ര കുറഞ്ഞു എന്നതിലല്ല മാർക്ക് എത്ര കിട്ടി എന്നതിലായിരിക്കണം നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ. 99 മാർക്ക് കിട്ടിയ കുട്ടിയോട് 1 മാർക്ക് എങ്ങനെ പോയി എന്ന് ചോദ്യം  ചെയ്യുന്നതിനും മുമ്പേ, കിട്ടിയ മാർക്കിനായി അഭിനന്ദിക്കാൻ മറക്കരുത്. വിമർശനങ്ങൾ രഹസ്യത്തിലാകാം . പരസ്യമായി അഭിനന്ദിക്കാൻ പിശുക്കു കാണിക്കുകയുമരുത്. അധ്യാപകരും ഈ കാര്യത്തിൽ ബദ്ധശ്രദ്ധരാവുക. മിടുക്കർ  മിടുക്കരാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നവരാണ് പല അദ്ധ്യാപകരും. അത് ഒരു മിടുക്ക് അല്ല. സാധാരണക്കാരനെ മിടുക്കർ ആക്കുന്നവരാണ് മിടുക്കരായ അദ്ധ്യാപകർ. ഒഴിവാക്കുകപ്പെടുന്നവനെ ഉൾപ്പെടുത്തുന്നവരാണ് യാതാർത്ഥ അദ്ധ്യാപകർ. 

കൂട്ടിലടച്ചിട്ട പക്ഷികളെ നോക്കുക. പലതും തുറന്നു വിട്ടാലും അവിടെ തന്നെ കിടക്കും, അവ പറക്കാൻ  മടിക്കും പറക്കാൻ മറക്കും, . എന്നാൽ ചിലതു പറന്നു അകലും. രണ്ടു ആയാലും ആശാവഹമല്ല. മക്കളെ കൂട്ടിലടച്ചിട്ടു വളർത്തുന്നവരാണ് പല മാതാപിതാക്കളും. കൂട്ടിലടക്കപ്പെട്ടവർ ഒന്നുകിൽ എന്നും കൂട്ടിൽ അടയ്ക്കപ്പെട്ടവരായി ജീവിക്കും;  അല്ലെങ്കിൽ പറക്കാൻ അവസരം കിട്ടിയാൽ പറന്നകലും , തിരിച്ചു വരാത്തവിധം. 

തനിക്കു ആരാകണം എന്ന ചോദ്യത്തിന് ഒരു കുട്ടി ടെലിവിഷൻ ആകണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചു എഴുതിയാതായി വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. കാരണം മാതാപിതാക്കൾ ഏറ്റവും അധികം സമയം ചിലവഴിക്കുന്നതു ടി വി , മൊബൈൽ, കമ്പ്യൂട്ടർ എന്നിവയ്‌ക്കൊപ്പം ആണ്. കുടുംബവുമായി ചിലവഴിക്കാൻ സമയം കണ്ടെത്തണം. മാതാപിതാക്കളിൽ ഒരു നല്ല സുഹൃത്തിനെ കണ്ടെത്താൻ കഴിയുന്നില്ലെങ്കിൽ മക്കൾ വഴി തെറ്റാൻ സാധ്യത  കൂടുതലാണ്. തങ്ങളെ സ്നേഹിക്കാനും കരുതാനും സംസാരിക്കാനും തലോടാനും വേറെ ആർക്കും അവർ അവസരം കൊടുത്തേക്കാം. അതിന്റെ കാലിക ഔചിത്യം വിഭിന്നാഭിപ്രായം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതാണെങ്കിലും.  എല്ലാം തുറന്നു പറയാൻ അവർക്കു സമയം നൽകണം, മാർഗ്ഗ നിർദ്ദേശങ്ങൾ നൽകണം. കുട്ടികളെ തനിച്ചയ്ക്കുന്ന പ്രവണത അപകടം വിളിച്ചു വരുത്തും.  

എന്റെ അനുഭവം വച്ച് ശരാശരി മുപ്പതിൽ 2 ആൾക്ക് എന്ന നിലയിൽ കടുത്ത മാനസിക വെല്ലുവിളികൾ നേരിടുന്നുണ്ട്. അധികവും കുടുംബത്തിലെ പ്രശ്നനങ്ങളാണ്. പലരും ലൈംഗികമായി ചൂഷണം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് . വിഷയനത്തിന്റെ ഗൗരവം മനസ്സിലാക്കി ഒരു ഗവണ്മെന്റ് സ്‌കൂൾ പ്രധാന അദ്ധ്യാപിക സ്ഥിരമായി ഒരു മാനസിക വിദഗ്ധന്റെ സേവനം പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നത് എനിക്കറിയാം .  ഇത് ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവശ്യം ആണ് എന്നത് തർക്കം ഇല്ലാത്ത വിഷയമാണ്.

കുട്ടികൾ ഒരു സ്വത്താണ് . വീടിന്റെയും നാടിന്റെയും. നമ്മൾ എന്തായിരിക്കുന്നുവോ അതായിരിക്കും നമ്മുടെ മക്കളും. എല്ലാവരും ഒരു മാതൃക ആകുക നമ്മുടെ കുട്ടികൾക്ക് . അപ്പോഴാണ് നാളെ ഒരു മികച്ച സമൂഹം വിഭാവനം ചെയ്യപ്പെടുന്നത്.

(ഡോ. പോൾ വി മാത്യു )